OLİMPİYAT'I SEVİYORUM !
Londra 2012'nin "Görkemli-Masalsı" açılış törenini genel olarak beğendim, Çocuklara ,Gençliğe , Sağlığa , Doğaya verilen değerin vurgulanması ,bugün anlatılırken, geçmişin unutulmaması yerindeydi.
Sanayi devrimine geçiş biraz hızlı oldu sanki ! Dev bacalardan çıkan dumanlar, bir de silindir şapkalı 'mühendis' lerin olduğu bölüm biraz gereksiz uzun gibiydi, ve tempoyu düşürdü...
Müzik seçimleri gerçekten çok başarılı ve zevkliydi . Belki de Bizim kuşak ile gençleri birbirine bağlayan eserlerin titizlikle seçilmiş olması ve yerli yerinde çalınması böyle düşünmemi sağladı...Bu arada Rod Steavart ve Duran Duran unutuldu mu, yoksa ben mi atladım bilemiyorum !
Estetik ve görsel şölen,Mr.Bean , Bond ve Kraliçe 'nin Helikopterle gelişi ve Paraşüt espirileri hoştu... Uzaya gönderilen Olimpiyat Halkaları, Ülkelerin geçişi sırasında Meşale 'yi oluşturacak parçaların taşınması (Doğru tahmine çok çok yaklaştım kendimi kutladım dün gece :)
İngiliz aile yaşamını kökeninden bugüne getirerek naif bir şekilde yansıtmak , gençlerin "AŞK" hikayesi (her ne kadar telefonunu düşüren kızı, delikanlının telefonla araması biraz "Mantık" sorunu yaratsa da) keyifliydi...
Ben de Paul Mc Cartney'e milyonlarca kişinin yaptığını tahmin ettiğim gibi "Hey Jude" da eşlik ederek geceyi noktaladım...
Bundan önce görev aldığım 5 olimpiyat 'tan SYDNEY 2000' i her zaman ayrı bir yere koyarım, nedenini bilmemekle birlikte ! Sydney, Atina ve Pekin'de hem açılış hem de kapanış törenini anlatmak gibi büyük bir şansım oldu.
Ve bana göre Törenlerde ve sıcak kanlılıkta hala SYDNEY 1 numara ! Pekin ve Londra ise tarz farklı da olsa çekicilik anlamında birbirine çok yakındı... Yıllar geçtikçe Olimpiyat Oyunlarının değeri ve izlenirliğinin artışını düşününce SYDNEY'in büyük iş başardığını da söylemek zorundayım..
Bir kez daha anladım ki; Olimpiyat'ı seviyorum !
